Zasady stwierdzania zgonów

Prawo medyczne on 5 Mar , 2015

Kwestie dotyczące zasad stwierdzania zgonu i wypisywania kart zgonu  uregulowane są  w ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 23 poz. 295 ze zm.) – a konkretnie art. 11 ust. 3 przedmiotowej ustawy oraz  w  ustawie z dnia 5  grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza ( t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 21 poz. 204 ze zm.).

Z dniem 1 marca 2015 r. weszło  w życie  rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 lutego 2015 r. w sprawie wzoru karty zgonu (Dz.U. z  2015 r., poz. 231). Od tego dnia każdy lekarz stwierdzający zgon jest obowiązany stosować nowy formularz – stanowiący załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia.

Obowiązujące zasady dotyczące stwierdzania zgonu:

Podmiot uprawniony do stwierdzenia zgonu –  Zgodnie z dyspozycją art. 43 ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty – osobą uprawnioną do stwierdzenia zgonu jest lekarz, który po osobistym  badaniu stwierdza zgon oraz jego przyczyny i wypisuje kartę zgonu.

Stwierdzenie zgonu jest  obowiązkiem lekarza, który ostatni w okresie 30 dni przed dniem zgonu udzielał choremu świadczeń lekarskich.

Od tej zasady istnieją jednak wyjątki. I tak:

  1. gdy nie ma lekarza zobowiązanego do wystawienia karty zgonu w myśl powyższych reguł, (tj. takiego, który na 30 dni przed śmiercią udzielał choremu świadczeń lekarskich),
  2. gdy jest lekarz, który w ciągu 30 dni przed śmiercią udzielał choremu świadczeń lekarskich, lecz mieszka dalej niż 4 km od miejsca, gdzie znajdują się zwłoki,
  3. gdy jest lekarz, który w ciągu 30 dni przed śmiercią udzielał choremu świadczeń lekarskich ale z innych (niż wymienione powyżej) uzasadnionych przyczyn czy choroby nie może dokonać oględzin zwłok w ciągu 12 godzin od chwili wezwania,

to wówczas kartę zgonu wystawia:

  1. lekarz, który stwierdził zgon po wezwaniu do nieszczęśliwego wypadku czy nagłego zachorowania,
  2. lekarz lub starszy felczer albo felczer sprawujący opiekę nad rejonem, w którym znajdują się zwłoki (przy czym obecnie nie funkcjonuje już pojęcie „sprawowania opieki zdrowotnej nad rejonem”),

Lekarz, który stwierdza zgon,  zobowiązany jest do:

  • ustalenia tożsamość zwłok i dokonania osobiście oględzin;
  • przeprowadzenia wywiadu wśród osób z otoczenia osoby zmarłej w celu ustalenia okoliczności, w których zgon nastąpił;
  • zapoznania się z dokumentami dotyczącymi stanu zdrowia danej osoby w okresie poprzedzającym zgon.;
  • jeżeli nie ma podejrzeń co do zgonu z przyczyn naturalnych – wystawić kartę zgonu.